Nikon D5100

شرکت نیکون با طراحی و عرضۀ D5100 توانست کلاس دوربین‌های نیمه حرفه‌ای خود را تکمیل کند. نیکون بر آن بود که بتواند خلاء بین دو دوربین‌های D3100 و D7000 خود را به گونه‌ای پر کند که به هیچ کدام از آن‌ها ضربه وارد نشود. به همین منظور نیکون در طراحی D5100 و قیمت گذاری آن باید تمامی دقت خود را به کار می‌برد تا این دوربین بر روی فروش برادران خود تأثیر منفی نگذارد.

یک شرکت سازندۀ دوربین با سر زدن به فروم‌های مختلف و تحقیق در رابطه با نیازهای مشتریان خود از یک دوربین به راحتی می‌توانند دوربین مناسب آنان را طراحی و تولید کنند. نیکون با عرضۀ سه مدل D3100، D5100 و D7000 توانست به نیازهای بسیاری از مشتریان خود پاسخ دهد. در گذشته دوربین D90 نیکون توانسته بود طیف وسیعی از مشتریان را به سوی خود جلب کند، اما دو مشکل اساسی داشت که این مشکل‌ها بیشتر شرکت را تحت تأثیر قرار داده بود. نام‌گذاری D90 با کلاس خود خوانایی نداشت و همچنین ویژگی‌هایی که این دوربین داشت با بسیاری از دوربین‌های حرفه‌ای‌تر مشترک بود. همین مسئله بود که فروش بالای این دوربین را رغم زد.

در D5100 از سنسور 2/16 مگاپیسکلی CMOS استفاده شده است. سنسوری مشابه D700 که متأسفانه شباهت‌های این دو دوربین در همین نقطه ختم می‌شود. در D5100 خبری از کنترل بی‌سیم فلاش، فوکوس 39 نقطه‌ای خودکار و بدنه‌ای تماماً منیزیمی نیست.

بر روی D5100 یک اسکرول و ویزیور pentamirror قرار گرفته و خبری از موتور فوکوس خودکار داخلی نیست. این دوربین توانایی فیلم‌برداری با کیفیت p1080 (با سرعت‌های 24، 25 و 30 فریم بر ثانیه) و فرمت H.264/AVC را دارد و صفحه نمایش LCD با کیفیتی 920 هزار پیکسلی خود به لذت بخش تر شدن فیلم‌برداری کمک شایان کرده است. این صفحه نمایش در D5100 به یک لولا مجهز شده که توانایی چرخش در هر زاویه را به آن می‌دهد. ویژگی‌های ذکر شده در مقایسه با نسل قبلی یعنی D5000 پیشرفت‌های قابل توجهی به شمار می‌روند. مجدداً در این نقطه ممکن است مشکلی به وجود آید. D5100 با ویژگی‌های خوبی که دارد فاصلۀ خود را از D7000 کمتر کرده است و ما را یاد اتفاقی می‌اندازد که بین D90 و D5000 به وجود آمده بود.

اگرچه در D5100 هم از پردازشگر Expeed 2 استفاده شده اما نیکون هیچ‌گاه پردازشگرهای خود را با یک نام نمی‌شناسد؛ زیرا بر این باور است که ویژگی‌ها و امکاناتی که بر روی تراشۀ سیلیکونی هر دوربین قرار داده می‌شود مشابه دیگری نبوده و نمی‌توان گفت پردازشگر D5100 مشابه پردازشگرهای D3100 یا D7000 است. البته نیکون نمی‌تواند بگوید که D5100 مشابه D7000 نیست زیرا سنسور 2/16 مگاپیکسلی، ایزو600/25 با تنظیمات یکسان و قابلیت عکس‌برداری با فرمت 14 بیتی RAW از ویژگی‌هایی هستند که در هر دو دوربین دیده می‌شود. یکی از ویژگی‌هایی که نیکون تنها بر روی D7000 و مدل‌های گران‌قیمت‌تر خود قرار داده، محدودۀ دینامیکی گسترده است.

«مقایسه»
D5100 در مقایسه با رقیب اصلی خود یعنی کنن 600D مقداری کوچک‌تر بوده و هردوی آنان از پاناسونیک لومیکس DMC-G2 بزرگ‌تر هستند. اگرچه لومیکس سنسور کوچک‌تری دارد اما بدنۀ آن ارگونومیک تر بوده، کلیدها در محل بهتری قرار گرفته‌اند و صفحه نمایش آن نیز لمسی است. روی هم رفته این سه دوربین بسیار شبیه یکدیگر هستند
 

«ویژگی‌های اصلی نیکون D5100»

• سنسور 2/16 مگاپیکسلی CMOS با فرمت DX
• LCD متحرک 3 اینچی با کیفیت K920
• فوکوس خودکار 11 نقطه‌ای با قابلیت فوکوس سه بعدی
• ایزو 6400-100 (با قابلیت ارتقاء تا 600/25)
• قابلیت ضبط فیلم‌های تمام HD ( با کیفیت‌های p1080، p720 یا WVGA)
• عکس‌برداری پیاپی با سرعت 4 فریم بر ثانیه
• افکت و فیلترهای مختلف برای هر دو حالت عکس‌برداری و فیلم‌برداری
   

«مقایسه دوربین با D5000»
D5100 ابعادی کوچک‌تر از D5000 داشته و ظاهری به مراتب جذاب‌تر دارد که آن را بیشتر به D3100 و D7000 شبیه می‌کند. اصلی‌ترین تفاوت ظاهری میان این دو نسل لولایی است که از پایین LCD به سمت چپ آن تغییر مکان داده و کلیدهای بزرگ این قسمت دیگر دیده نمی‌شوند. همان‌طور که در تصویر مشاهده می‌کنید این تغییر باعث شده تا ابعاد دوربین به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کند.
 

«ویژگی‌های اصلی»

• رزولوشن بالاتر (2/16 مگاپیکسل در مقابل 14 مگاپیکسل)
• فیلم‌برداری با کیفیت p1080
• دامنۀ وسیع ایزو (از 100 تا 600/25)
• فوکوس خودکار (با قابلیت نمایش AF-F بر روی LCD)
• دو گیرندۀ بی‌سیم برای عکس‌برداری از راه دور (IR Receiver) یکی در جلو و دیگری در عقب دوربین
• LCD با قابلیت چرخش توسط لولای کناری (در مقابل D5000 که لولا در پایین LCD قرار داده شده بود)
• LCD با کیفیت K921
• قابلیت عکس‌برداری با فرمت14 بیتی NEF (که بر پایۀ فرمت RAW بنا شده و مخصوص دوربین‌های نیکون است)
• افکت‌های مختلف

«نقاط قوت»

• کیفیت تصویر فوق‌العاده
• رابط کاربری مناسب با تنظیمات دستی زیاد
• صفحه نمایش چرخشی با رزولوشن بالا
• عملکرد بسیار خوب فوکوس خودکار در کلاس قیمتی خود
• امکان فوکوس دستی بسیار آسان
• فوکوس خودکار سریع Live View در مقایسه با دیگر دوربین‌های مشابه
• افکت‌های جالب و دوست داشتنی
• پیشرفته‌تر شدن حالت عکس‌برداری پیاپی با Active D-Lighting
• امکانات بسیار در پردازش  و پس از پردازش تصاویر با فرمت RAW

«نقاط ضعف»

• محل قرارگیری نا مناسب برخی از کلیدها (نظیر کلید Live View)
• نبود کلید مجزا برای حالت فیلم‌برداری (برای فیلم‌برداری می‌توان از همان کلید Live View استفاده کرد)
• حالت Live View یا فیلم‌برداری نا مناسب
• نبود نمودار هیستوگرام در حالت Live View
• فوکوس خودکار در حالت Live View اگرچه عموماً سریع است اما عملکرد مناسبی ندارد.
• موثر نبودن فوکوس خودکار پیوسته در حالت فیلم‌برداری
• محل قرار گیری کلید Fn نامناسب بوده کارایی چندانی ندارد و تنها کلیدی است که می‌توان توسط آن ایزو خارجی را کنترل کرد.
• ایزو خودکار در عکس‌برداری روزانۀ شما کاربرد چندانی ندارد
• محدود بودن افکت‌ها در حالت تنظیمات دستی
• پشتیبانی نکردن برخی از لنزهای نیکون (لنزهای رایج پشتیبانی می‌شوند)
   

«جمع بندی»
روی کاغذ D5100 می‌تواند به خوبی خلاء بین D3100 و D7000 را پر کند. این دوربین تجربۀ لذت بخش کار با نسل قبلی خود را با کیفیت تصویری بالاتر تلفیق کرده؛ کار با این دوربین لذت بخش تر شده و صفحه نمایش جدید آن در به وجود آوردن این تجربه نقش مهمی داشته است و هم اکنون کاربر می‌تواند راحت از گذشته به فیلم‌برداری بپردازد.

 اگرچه در این دوربین خبری از موتور فوکوس نبوده، دوربین تنها به یک اسکرول در پشت خود مجهز است و بدنۀ آن از پلاستیک ساخته شده اما ویژگی‌هایی دارد که در نمونۀ بالاتر خود یعنی D7000 می‌بینیم. ویژگی‌هایی نظیر ایزو 600/25 - 100 و کیفیت تصویری فوق‌العاده.
 

اما متأسفانه در عمل D5100 ضعیف‌تر از آنچه انتظار می‌رفت ظاهر شد. حسی که این دوربین به دستان کاربر منتقل می‌کند به خوبی D3100 نبوده و بسیاری از ویژگی‌های D7000 را هم ندارد. احتمال اینکه مشتریان تازه کار به سراغ D3100 بروند و عکاسان حرفه‌ای‌تر D7000 را خریداری کنند بسیار زیاد است. زیرا D700 به ویژگی‌هایی نظیر کیفیت ساخت بالا، فوکوس خودکار حرفه‌ای تر، موتور فوکوس داخلی و ویزیور بزرگ‌تر مجهز است.

به طور کلی اگر بخواهیم D5100 را به صورت مستقل بررسی کنیم نتیجه قابل قبولی خواهد گرفت. بدنۀ آن اگرچه پلاستیکی است اما کیفیت تصاویر گرفته شده با آن بی نظیر هستند و دوربین همانند گرگی است در لباس بره. در هر دو حالت فیلم‌برداری و عکس‌برداری جزئیات تصویر زیاد و نویز کم می‌باشد و با رزولوشن بالایی که دارد می‌توان آن را با دوربین‌های حرفه‌ای تر مقایسه کرد.

صفحه نمایش چرخشی با رزولوشن بالایی که دارد در هر دو حالت کمک شایانی به کاربر خواهد کرد. افکت‌های قرار داده شده بر روی دوربین اگرچه از نظر ما کافی نیستند اما در کنار فیل‌ترهای رنگی که وجود دارد می‌تواند مدت‌ها شما را سرگرم خود کرده و تصاویری خلاقانه را خلق کنید.

«کیفیت تصویر»
 بدون شک برگ برندۀ D5100 کیفیت تصویر آن است. تصاویر گرفته شده توسط آن کیفیتی مشابه D7000 دارند و این در حالی است که D5100 بسیار ارزان تر می‌باشد. نکتۀ جالب اینجاست که مشکل نوردهی بیش از حد که گاهی اوقات در تصاویر D7000 می‌دیدیم در D5100 به کلی برطرف شده است. در ایزو پایین کیفیت تصاویر گرفته شده توسط D5100 با دیگر رقبا در یک سطح هستند اما توانایی‌های این دوربین هنگامی نمود می‌کند که تنظیمات ایزو را افزایش می‌دهیم.

در این حالت D5100 تصاویری فوق‌العاده با نویز بسیار پایین ارائه می‌دهد که در بین دوربین‌های APS-C نادر است.  در کنار تکنولوژی کاهش نویز، نسل جدید سنسور 2/16 مگاپیکسلی هم در کم بودن نویز تصاویر گرفته شده بسیار تأثیر گذار است.
 

افرادی که عموماً با فرمت JPEG عکس‌برداری می‌کنند ویژگی Active D-Lighting را بسیار دوست خواهند داشت. ویژگی که اگرچه مقداری نویز تصاویر را افزایش داده و عملکرد عکس‌برداری پیاپی را هم تحت شعاع خود قرار می‌دهد اما نور تصاویر را به میزان چشمگیری بهبود می‌بخشد. از آن سو عکاسان حرفه‌ای‌تر از انعطاف پذیری عکس‌برداری با فرمت NET لذت خواهند برد.

«خوش دستی»
D5100 تلفیقی دوست داشتنی از چند نمونه است. صفحه نمایش چرخان آن با رزولوشن بالایی که دارد در ایجاد تجربۀ لذت بخش عکاسی بسیار موثر بوده و روکش پلاستیکی آن باعث شده دوربین با دستان کاربر اصطکاک خوبی داشته باشد. بدنۀ D5100 در مقایسه با نسل قبلی خود به مراتب کوچک‌تر و سبک‌تر است اما در آن از حسی مشابه آنچه که D7000 به دستان کاربر وارد می‌کند خبری نیست. این دوربین در مقایسه با دیگر رقبای هم تراز خود به یکی از بهترین سیستم‌های فوکوس خودکار چند نقطه‌ای و فوکوس خودکار در مرکز تصویر مجهز است.
 

متأسفانه بر روی D5100 هم همانند D3100 کلید مجزای ایزو دیده نمی‌شود. شاید در گذشته این کلید کاربر چندانی نداشت اما امروزه کلید ایزو به دلیل عکس‌برداری بیشتر در ایزوی بالا یکی از پر کاربردترین کلیدهای قرار گرفته بر روی هر دوربین می‌باشد.

 در D5100 تنها راه دسترسی سریع به منوی ایزو استفاده از کلید Fn است که این کلید هم در بدترین جای ممکن یعنی جلوی دوربین و سمت چپ لنز در جایی که لوگوی D5100 دیده می‌شود قرار گرفته است. به دلیل قرار گرفتن کلید فلش در کنار آن احتمال اشتباه فشردن این کلید هم کم نبوده و در اکثر مواقع کاربر مجبور است دوربین را کج کرده تا ببیند کدام کلید را فشار می‌دهد. عملکرد ایزو هم نیز همانند D3100 و D700 دلسرد کننده بوده و ما توقع داشتیم نیکون آن را بهبود بخشد.

اگرچه دوربین D5100 در حالت Live View عملکرد خوبی دارد اما با مشکلاتی همراه است. D5100 فوکوس خودکار سریع D7000 را به ارث برده و تجربۀ کار روزمره با دوربین را برای کاربر لذت بخش می‌کند، اما عملکرد آن به هیچ عنوان حتی نزدیک چیزی که ما از سونی A55 یا پاناسونیک G2 دیدیم هم نبود. این دو با هدف خلق تجربه‌ای بی بدیل از کار با دوربین‌های کامپکت در حالت Live View ساخته شده‌اند که شکست آنان کار هر کسی نیست.

در حالت Live View و فیلم‌برداری دوربین نیکون D5100 چند عملکرد عجیب و نامتعارف را دیدیم. تنظیم دیافراگم به خوبی انجام نمی‌شد برای مثال زمانی که ما فیلم‌برداری را شروع می‌کردیم دوربین با میزان نوری که در صفحه نمایش نشان داده می‌شد فیلم‌برداری نمی‌کرد و پس از گذشت چند ثانیه نور صفحه به حالت طبیعی باز می‌گشت.

 البته لازم به ذکر است که این تغییر نور فقط در صفحه نمایش بوده و در نتیجه نهایی کار تأثیری نداشت. نشان داده نشدن هیچ معیار و عدد خاصی در حالت تنظیم اکسپوژر دستی در حالت Live View یکی دیگر از علل سردرگمی ما بود. این مشکلات بدان معنا هستند که دو ویژگی جدید D5100 آن طور که باید و شاید عمل نمی‌کنند. در نقد و بررسی‌های گذشته به یاد داریم که دوربین D3100 هم دقیقاً با مشکلات مشابهی دسته پنجه نرم می‌کرد و این نکته که شرکت نیکون در طراحی دوربین جدید خود به بازخوردی که از الگوی اصلی ساخت D5100 گرفته دقت نکرده است خود جای سوال دارد.

زمانی به فکر فرو خواهید رفت که متوجه شوید نیکون دو ویژگی دوست داشتنی D3100 یعنی Live View یکپارچه در حین فیلم‌برداری و کلید سخت افزاری Drive Mode (که اجازۀ تبادل بی‌سیم اطلاعات با رایانه را می‌دهد) که ما آنان را به عنوان نقاط قوت دوربین می‌شناختیم را بر روی D5100 قرار نداده است.
کلید Live View نیز تغییر مکان داده و در بالا دوربین و نزدیک کلید شاتر قرار گرفته است. نه تنها این کلید در مقایسه با D3100 در محلی نامناسب‌تر قرار دارد بلکه جای کلید پرکاربرد Drive Mode را گرفته است.
 

«نتیجه گیری»
بدون شک D5100 یکی کامل‌ترین دوربین‌ها در کلاس خود بوده و امکانات و ویژگی‌های خوبی را نیز به کاربر ارائه می‌دهد. کیفیت تصویر فوق‌العاده و تجربۀ فیلم‌برداری لذت بخش از برجستگی‌های این دوربین نسبت به رقبایش می‌باشد. عملکرد آن همان‌طور که انتظار می‌رفت بی نقص بوده و کاربر را با هیچ گونه مشکلی رو به رو نخواهد کرد. D5100 دومین دوربین ساخته شده توسط شرکت نیکون است که به صفحه نمایش چرخان مجهز شده و ما طراحی جدید آن با لولای سمت چپ را بیشتر می‌پسندیم. تغییر محل قرار گیری لولا علاوه بر پشتیبانی کردن از زاویه‌های بیشتر، کار را برای کاربر راحت‌تر کرده است.
 

نیکون D5100 چند مشکل اساسی دارد. به نظر می‌رسد این شرکت در طراحی ارگونومی دوربین و محل قرار دادن کلیدها هیچ توجهی به کارایی آنان نداشته و به صورت تصادفی هرکدام را در یک قسمت قرار داده است، زیرا در مقایسه با D3100 نه تنها هیچ پیشرفتی دیده نمی‌شود بلکه در برهی نقاط پسرفت هم داشته است.

در آخر همان‌طور که بالاتر اشاره کردیم D5100 به خودی خود دوربین بسیار خوبی بوده و عملکرد قابل قبولی دارد. ویژگی‌هایی که هم برای کاربران تازه‌کار و هم برای عکاسان حرفه‌ای مناسب بوده، سنسور خوب، سیستم فوکوس خودکار و در عین حال قیمت مناسب از برجستگی‌های آن است. تنها گلایۀ ما به ارگونومی دستگاه است که مقداری از محبوبیت آن نزد ما کم کرد. اما وقتی صحبت از برادران دیگر آن یعنی D3100 و D7000 و رقیب اصلی‌ خود یعنی 600D می‌شود پیش بینی موفقیت این دوربین در بازار با شک و تردید بزرگی همراه است.